Interpelacja nr 2959

do ministra zdrowia

w sprawie sytuacji kobiet zmagających się z chorobami układu moczowo-płciowego

Zgłaszający: Monika Falej, Katarzyna Kotula, Anita Kucharska-Dziedzic, Paweł Krutul, Hanna Gill-Piątek, Robert Obaz, Wanda Nowicka, Maciej Kopiec, Małgorzata Prokop-Paczkowska, Marek Rutka, Katarzyna Ueberhan

Data wpływu: 05-03-2020

Elbląg, 4.03.2020 r.

Od ponad 10 lat ze Stowarzyszeniem Osób z NTM „UroConti” kontaktują się pacjenci zmagający się z zespołem pęcherza nadreaktywnego/nadaktywnego (OAB - overactive bladder), wymagającym skutecznego leczenia farmakologicznego. Stowarzyszenie, we współpracy z wiodącymi ekspertami klinicznymi z całego kraju, zabiegało w tym czasie o zwiększenie dostępności terapii. Pomimo kilku sukcesów dystans pomiędzy osiągnięciami nauki, pozostałymi krajami Unii Europejskiej a możliwością leczenia polskich pacjentów pozostawia wiele do życzenia.

OAB dosięga około 0,5 mln osób w Polsce, w tym aż 3 to kobiety. W jej wyniku kobiety tracą zdolności zarobkowe, ponieważ są narażone na obniżenie efektywności pracy oraz częstą absencję. Utrata produktywności w wyniku choroby generuje dla państwa olbrzymie koszty, które przedstawiamy już od ośmiu lat w naszym rocznym raporcie, a dla kobiet szereg negatywnych skutków pośrednich jak samoizolację prowadzącą do depresji.

Minister Zdrowia do dziś proceduje zmiany w dostępie do terapii w tym schorzeniu. Mimo iż Rada Przejrzystości (stanowisko nr 119/2018 z dnia 19 listopada 2018 r.), a następnie prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji (rekomendacja nr 117/2018 z dnia 23 listopada 2018 r.) uznali za zasadne objęcie refundacją leku Betmiga (mirabegron) w drugiej linii leczenia zespołu pęcherza nadreaktywnego, to w dalszym ciągu na liście leków refundowanych znajdują się tylko dwie substancje lecznicze (tolterodyna i solifenacyna) przeznaczone dla pacjentów z zespołem pęcherza nadreaktywnego (OAB) wyłącznie w I linii leczenia. Charakteryzują się one tym samym mechanizmem działania oraz dużą liczbą skutków ubocznych (m.in. suchość w jamie ustnej, zaburzenia widzenia, zaburzenia procesów poznawczych, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, bóle głowy, zaburzenia rytmu serca) w przeciwieństwie do leku Betmiga, który jest już refundowany we wszystkich pozostałych krajach Unii Europejskiej.

Dlatego proszę o odpowiedzi na następujące pytania:

1) Kiedy zostanie wdrożona II linia leczenia OAB?
2) Jakie środki zostaną przeznaczone na refundację leków II linii leczenia (nowoczesne, bez skutków ubocznych) niezbędnych do leczenia ww. schorzeń?
3) Kiedy i w jakiej wysokości będzie refundowany lek pod nazwą Betmiga?

Z poważaniem
Monika Falej
Posłanka na Sejm RP