Definicja formalnoprawna: Zasoby własne budżetu UE służą finansowaniu budżetu ogólnego Unii Europejskiej. Zasoby własne dzielą się na trzy rodzaje:
- tradycyjne zasoby własne (TZW), na które składają się dochody pochodzące głównie z opłat, składek, kwot dodatkowych lub wyrównawczych, kwot lub czynników dodatkowych, ceł pobranych na podstawie Wspólnej Taryfy Celnej i innych ceł, które zostały lub zostaną ustanowione prze instytucje Unii w odniesieniu do handlu z państwami trzecimi, ceł na produkty objęte nieobowiązującym już Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, a także wkładów i innych opłat przewidzianych w ramach wspólnej organizacji rynku cukru,
- zasoby oparte na podatku od wartości dodanej (VAT) – w postaci jednolitej stawki procentowej obowiązującej wszystkie państwa członkowskie w odniesieniu do zharmonizowanych podstaw VAT określonych zgodnie z przepisami unijnymi.
- zasoby oparte na dochodzie narodowym brutto (DNB), które są uzyskiwane poprzez zastosowanie jednolitej stawki procentowej do DNB każdego państwa członkowskiego i które stanowią obecnie największe źródło środków finansowych UE.
Źródło:
Decyzja Rady Unii Europejskiej z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej (Dz.U. 2016.1894 z 01.10.2016, art.2