Odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Środowiska - z upoważnienia ministra -
na interpelację nr 10886
w sprawie nieprawidłowości związanych z budową ekranów przy drogach
Szanowna Pani Marszałek! W odpowiedzi na pismo z dnia 5 listopada 2012 r., znak: SPS-023-10886/12, przekazujące interpelację pana posła Johna Abrahama Godsona w sprawie nieprawidłowości związanych z budową ekranów przy drogach uprzejmie wyjaśniam, co następuje.
Należy wskazać, że rozporządzenie ministra środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. Nr 120, poz. 826) nie wprowadzało ostrzejszych wymagań w zakresie ochrony przed hałasem, a jedynie dostosowywało przepisy już wcześniej istniejące do tych wskazanych w dyrektywie 2002/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 czerwca 2002 r. odnoszącej się do oceny i zarządzania poziomem hałasu w środowisku (Dz. Urz. L 189 z 18.7.2002, str. 12-25). Ponadto faktem jest, że organy ochrony środowiska biorą udział jedynie w procesie przygotowywania oceny oddziaływania na środowisko inwestycji drogowej.
Natomiast budowane ekrany akustyczne są elementem drogi, wobec czego istotne tutaj są przepisy dotyczące konstrukcji drogowych. Nagminne stosowanie właśnie ekranów akustycznych jako jedynego rozwiązania łagodzącego występujące przekroczenia norm hałasu, których stosowanie nie wynika z przepisów znajdujących się w kompetencji ministra środowiska, wynikało przede wszystkim z przepisów § 179 rozporządzenia ministra transportu i gospodarki morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 43, poz. 430, z późn. zm.), które za podstawowe urządzenia ochrony obiektów przed hałasem uznaje ekrany akustyczne.
Oczywiście wszystkie zbudowane dotąd ekrany akustyczne zostały wykonane zgodnie z wydanymi decyzjami administracyjnymi, w których zostały określone zarówno ich lokalizacje, jak i parametry, a strony nabyły prawo do ochrony przed hałasem. Zgodnie z zasadą, że prawo nie działa wstecz, nie ma możliwości bez przeprowadzenia postępowania administracyjnego pozbawiać strony tejże ochrony. Podstawę do potwierdzenia, czy zaproponowane rozwiązania ochrony środowiska są skuteczne i czy standardy ochrony środowiska zostały dochowane, będzie wykonanie, po roku od oddania drogi do użytkowania, analizy porealizacyjnej.
Należy zauważyć, że kwestia demontażu ekranów akustycznych wymaga od zarządzającego daną drogą, linią kolejową przeprowadzenia analizy ekonomicznej, jak i technicznej. Ze względów technicznych demontaż ekranów (w zależności od rodzaju zastosowanego ekranu) może wiązać się z ingerencją w korpus drogi lub skarpę. Z kolei ze względów ekonomicznych demontaż może okazać się kosztowny np. w przypadku demontażu wałów ziemnych byłoby to całkowicie nieopłacalne.
Ponadto zabezpieczenia przed hałasem są projektowane w oparciu o prognozy ruchu na 5-10 lat do przodu, a więc mają stanowić zabezpieczenie przed uciążliwościami związanymi z zakładanym w prognozach ruchu wzrastającym poziomem hałasu w miarę wzrostu natężenia ruchu na drodze.
Biorąc pod uwagę powyższe, konieczne jest dokonywanie indywidualnej analizy każdej oddanej inwestycji w oparciu o procedury wynikające z prawa, biorąc pod uwagę względy prawne, ekonomiczne, techniczne oraz społeczne.
Biorąc pod uwagę występujący ostatnio problem z budową ekranów akustycznych, rząd prowadzi przegląd przepisów mających wpływ na proces budowlany dróg i wybór metody ochrony przed hałasem komunikacyjnym. Niektóre niezbędne zmiany zostały już wprowadzone, jak w przypadku dopuszczalnych poziomów hałasu, lub są w trakcie procesu legislacyjnego, jak zmiany rozporządzenia ministra transportu i gospodarki morskiej w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie.
Podsekretarz stanu
Beata Jaczewska
Warszawa, dnia 28 listopada 2012 r.