Komisja Polityki Społecznej i Rodziny, obradująca pod przewodnictwem poseł Urszuli Ruseckiej (PiS), przewodniczącej Komisji, rozpatrzyła:
– rządowy projekt ustawy o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji (druk nr 3603).
W posiedzeniu udział wzięli: Krzysztof Michałkiewicz sekretarz stanu w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej wraz ze współpracownikami, Dariusz Noszczak wicedyrektor Departamentu Świadczeń Emerytalno-Rentowych w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, Jakub Wiewiór specjalista ds. legislacyjnych w Krajowej Spółdzielczej Kasie Oszczędnościowo-Kredytowej, Krzysztof Rowiński specjalista w Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, Renata Górna radca w Ogólnopolskim Porozumieniu Związków Zawodowych, Jerzy Płókarz prezes Krajowego Sztabu Ratownictwa Społecznej Sieci Ratunkowej, Sławomir Besowski prezes Fundacji Centrum Praw Osób Niepełnosprawnych, Paweł Mikołajczyk przedstawiciel osób niepełnosprawnych.
W posiedzeniu udział wzięli pracownicy Kancelarii Sejmu: Małgorzata Cholewa, Dariusz Lipski, Brygida Śliwka – z sekretariatu Komisji w Biurze Komisji Sejmowych, Robert Durlik, Urszula Sęk – legislatorzy z Biura Legislacyjnego.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Dzień dobry. Witam państwa na 191. posiedzeniu Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. W dzisiejszym porządku dziennym mamy rozpatrzenie rządowego projekt ustawy o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji, druk nr 3603. Pierwsze czytanie odbyło się na sali plenarnej. Witam serdecznie pana ministra Krzysztofa Michałkiewicza z Ministerstwa Rodziny Pracy i Polityki Społecznej, rzecznika praw osób niepełnosprawnych, witam wszystkich zaproszonych gości. Witam kolegów i koleżanki parlamentarzystów.
Stwierdzam kworum. Porządek dzienny został państwu doręczony. Czy jest sprzeciw wobec zaproponowanego porządku dziennego posiedzenia? Nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła porządek posiedzenia. Przechodzimy do jego realizacji.
Jak wspomniałam, pierwsze czytanie odbyło się na sali plenarnej, przechodzimy do szczegółowego rozpatrzenia projektu ustawy.
Czy są uwagi do tytułu ustawy? Nie słyszę, zatem uznaję, że tytuł ustawy został przyjęty.
Czy są uwagi do art. 1? Nie słyszę. Uznaję, że Komisja przyjęła art. 1. Czy pani poseł ma uwagi do art. 1? Bardzo proszę.
Poseł Agnieszka Ścigaj (Kukiz15):
Dziękuję, pani przewodnicząca. Chcę zgłosić poprawkę, która dotyczy art. 1 ust. 2. Proponuję brzmienie: „Świadczenie uzupełniające przysługuje osobom uprawnionym, które nie posiadają prawa do świadczeń pieniężnych, finansowych i środków publicznych albo suma tych świadczeń o charakterze innym niż jednorazowe wraz z kwotą wypłacaną przez zagraniczne instytucje właściwe do spraw emerytalno-rentownych, z włączeniem zasiłku pielęgnacyjnego oraz innych dodatków i świadczeń wypłacanych wraz z tymi świadczeniami na podstawie odrębnych przepisów, przed dokonaniem odliczeń, potrąceń i zmniejszeń, nie przekracza kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę”. Chcę uzasadnić poprawkę i poprosić o jej przyjęcie, ponieważ poziom najniższej renty i emerytury jest często zaporowy i niektóre emerytury lub renty rodzinne, wyższe o niewielką kwotę, pozbawią osobę tego świadczenia. Mam prośbę o rozważenie podniesienia kwoty. Dziękuję.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Dziękuję. Czy mamy poprawkę na piśmie? Dziękuję. Proszę o stanowisko rządu.
Sekretarz stanu w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej Krzysztof Michałkiewicz:
Proszę państwa, przyjęliśmy już art. 1, a ta poprawka dotyczy art. 2 ust. 2. Jeśli chodzi o treść poprawki, oczywiście uwzględniliśmy wysokość najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, natomiast osoby niepełnosprawne mają renty socjalne w tej samej wysokości. Wszystkie osoby, które nie są w stanie pracować – pobierają renty socjalne, ponieważ nie były w stanie wypracować renty z tytułu niezdolności do pracy – będą otrzymywać świadczenie wyrównawcze. Dziękuję.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Dziękuję. Przegłosujemy poprawkę. Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem poprawki do art. 2, zgłoszonej przez panią Agnieszkę Ścigaj? (10) Kto jest przeciw? (15) Kto wstrzymał się od głosu? (0) Dziękuję. Komisja negatywnie zaopiniowała zaproponowaną poprawkę.
Poseł Agnieszka Ścigaj (Kukiz15):
Zgłaszam jako wniosek mniejszości.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Dziękuję. Przypominam, że omawiamy art. 2. Rozumiem, że do art. 2? Bardzo proszę.
Poseł Sławomir Piechota (PO-KO):
Dziękuję, pani przewodnicząca. Proponuje dalej idąca poprawkę. Uważam, że należy w ogóle zrezygnować z progu dochodowego, skoro wiele świadczeń służących wsparciu jest dzisiaj zupełnie wolnych od progu dochodowego, zwłaszcza świadczenia rodzinne na dzieci. Jeżeli mamy świadomość, że ci ludzie mają znacznie zwiększone dodatkowe koszty, tym bardziej nie wprowadzajmy ograniczeń, które często prowadzą do paradoksu, że minimalne przekroczenie granicy powoduje całkowite pozbawienie prawa do świadczeń. Dlatego proponuję, aby w art. 2 wykreślić ust. 2 i 3. Dziękuję.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Czy mamy poprawkę na piśmie, panie pośle?
Poseł Sławomir Piechota (PO-KO):
Przepraszam, zaraz ją sporządzę na piśmie.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Bardzo proszę, żeby pan minister odniósł się jeszcze do tej poprawki. Przepraszam, pani poseł. Oddałam teraz głos panu ministrowi. Rozumiem, że mamy dalej idącą poprawkę. Chodzi o zlikwidowanie progu dochodowego. Najpierw porozmawiamy o tej poprawce.
Sekretarz stanu w MRPiPS Krzysztof Michałkiewicz:
Pani przewodnicząca, Wysoka Komisjo, oczywiście robiliśmy takie symulacje. Zakład Ubezpieczeń Społecznych liczył, ile to może kosztować. Natomiast przypominam, iż pan premier mówił, że to jest pierwszy krok. Wprowadzając Program 500+ także zaczynaliśmy od kryteriów dochodowych przy pierwszym dziecku. Teraz, gdy możliwości budżetu na to pozwalają, kryterium już nie istnieje i na każde dziecko jest przyznane 500 zł świadczenia wychowawczego. My także zaczynamy podróż, żeby wszystkie osoby niezdolne do samodzielnej egzystencji miały własne środki finansowe. To gwarantujemy. Osoby, które mają albo minimalne świadczenie albo nie mają żadnych, teraz będą otrzymywały 500 zł dodatku. Najważniejsze jest, żeby świadczenie uzupełniające faktycznie trafiło do osób, które dotychczas nie miały żadnych świadczeń. Przypominam jeszcze raz, co mówiłem na sali sejmowej – osoby, które stały się niepełnosprawnymi w dorosłym życiu, a jednocześnie nie były w stanie wypracować renty, obecnie mają tylko świadczenia z pomocy społecznej, gdzie kryterium dochodowe jest bardzo restrykcyjne. Przypominam, że tam jest 528 zł na osobę w rodzinie, więc faktycznie to kryterium jest bardzo wymagające. Na pewno, przy dzisiejszym wzroście wynagrodzeń, kwotę 528 zł na osobę w rodzinie naprawdę bardzo łatwo przekroczyć. Po przekroczeniu osoby nie otrzymują żadnych świadczeń, nie dostają zasiłku stałego nawet z pomocy społecznej.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Bardzo dziękuję. Pani poseł Magdalena Kochan.
Poseł Magdalena Kochan (PO-KO):
Dziękuję, pani przewodnicząca. Chcę zabrać głos w tej sprawie, panie ministrze. Nikt z nas nie kwestionuje świadczenia, o którym rozmawiamy, ponieważ uważamy, że osobom niezdolnym do samodzielnej egzystencji każda dodatkowa kwota jest potrzebna. Nie kwestionuję, co powiedział pan minister o najniższej rencie 1100 zł i osobach, które nie wypracowały sobie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Jednocześnie chcę powiedzieć o ludziach, którzy wypracowali sobie rentę z tytułu niezdolności do pracy, wynoszącą dzisiaj 1158 zł lub 1400 zł. Ani jedna, ani druga z tych osób nie otrzyma świadczenia. Trudno powiedzieć, że dzisiejsze świadczenie w wysokości 1128 zł brutto jest wysokie i dochody tych osób wskazują, że mogą sobie poradzić bez 500 zł. Nikt z nas tego nie powie. Zatem powiedzcie państwo, jak można wytłumaczyć dziecku, którego zmarły rodzic zostawił po sobie rentę w wysokości 1200 zł, a matka otrzymuje świadczenie 1583 zł, że ono nie otrzyma wsparcia w postaci 500 zł? Wszyscy zgadzamy się, że tym osobom należy się świadczenie. Pan minister mówi o tym, jednocześnie przyznając, że to jest pierwszy krok. No dobrze, ale czy pierwszy krok tak stawiany jest rzeczywiście sprawiedliwy wobec osób z dochodem 1211 zł na rękę? Nie jest. Zatem, panie ministrze, czy jest w tym więcej, przepraszam, że to mówię, PR-owskich sztuczek i oświadczeń, że wszystkie problemy państwo załatwiają, bo jesteście…
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Bardzo przepraszam, pani poseł, ale…
Poseł Magdalena Kochan (PO-KO):
Pani przewodnicząca, jestem posłem Rzeczypospolitej Polskiej…
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Rozumiem, ale apeluję, żeby pani…
Poseł Magdalena Kochan (PO-KO):
…mam prawo do zgłaszania swoich poglądów na forum Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej. Proszę mnie nie cenzurować. Nie jestem niegrzeczna, napastliwa czy agresywna, wyrażam swoje poglądy. Czy nie wolno tego robić? Nie przesadzajmy. Proszę pozwolić mi dokończyć zdanie, nie ograniczać czasu, bo problematyka, o której mówimy jest naprawdę istotna dla całej rzeszy ludzi, którym należy się wsparcie. Mamy dobrą sytuację gospodarczą, państwo mówią o wyższych dochodach w kraju, a nam nie wolno upominać się o ludzi, których kryterium dochodowe zostało przekroczone o 11, 12 lub 100 zł.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Szkoda, że nie upominaliście się, kiedy te osoby miały 760 zł brutto…
Poseł Magdalena Kochan (PO-KO):
Stąd moje pytanie, panie ministrze: Czy państwo nie rozważali kwestii, żeby dołożyć różnicę, czyli zastosować kryterium „złotówka za złotówkę”? Chociaż tyle.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Dziękuję. Chcę, żebyśmy skupili się tylko na rozważaniach merytorycznych. Bardzo proszę pana ministra, żeby wyjaśnił jeszcze raz sprawę renty rodzinnej, powiedział dwa zdania na ten temat. Widocznie to nie wybrzmiało. Przypominam, że rozpatrujemy art. 2 ustawy. Mieliśmy zgłoszoną poprawkę, do której odniósł się pan minister. Zaraz ją przegłosuję. Panie ministrze, proszę powiedzieć dwa zdania na temat renty rodzinnej. W sprawie art. 2 zgłaszało się jeszcze Biuro Legislacyjne. Bardzo proszę, panie ministrze.
Sekretarz stanu w MRPiPS Krzysztof Michałkiewicz:
Pani przewodnicząca, Wysoka Komisjo, oczywiście rozważaliśmy, jak potraktować osoby, które mają 1200 zł, 1300 zł lub 1500 zł. Jesteśmy nie tylko rządem dobrym, jak pani poseł powiedziała, ale wiarygodnym i odpowiedzialnym. Oczywiście, przeprowadziliśmy wszystkie szacunki. Przypominam, że rozmawiamy o osobach, które skończyły 18 lat. Nie ma górnej granicy. Jeżeli państwo pamiętają, mamy bardzo wielu 90- lub 100-latków, którzy także są niesamodzielni ze względu na wiek, zatem liczby faktycznie są duże.
Jeżeli chodzi o to, co mówiła pani poseł, oczywiście renta rodzinna jest jedynym świadczeniem w ramach świadczeń finansowanych ze środków publicznych, którą można łączyć z rentą socjalną. Osoba pobierająca rentę socjalną może jednocześnie otrzymywać rentę rodzinną. Warto o tym pamiętać. Druga sprawa, pani poseł nic nie mówiła, ale niedawno wszyscy emeryci i renciści dostali trzynastą emeryturę. Znam historię mężczyzny, który został niepełnosprawnym w wieku 21 lat i nie ma żadnych świadczeń, nie otrzymał także dodatkowego, trzynastego świadczenia rentowego. Nie słyszałem, żeby ktoś upominał się o niesamodzielne osoby, które są pozbawione jakichkolwiek świadczeń.
Ostatnia sprawa, o której warto pamiętać. Oczywiście mówimy i pamiętamy, że w Polsce obowiązuje alimentacja, stąd kryterium dochodowe pomocy społecznej jest na osobę w rodzinie. Dochód całej rodziny rozpatruje się przy świadczeniach z pomocy społecznej i tam kryteria są bardzo różne. Czy to oznacza, że pani poseł nie powinna zgłaszać tego postulatu? Jest on ważny, ale od czegoś musimy zacząć. Zaczynamy od osób, które nie mają żadnych świadczeń albo świadczenia ze środków publicznych nie przekraczają najniższej renty z tytułu niezdolności do pracy. Liczymy, że będzie około 500 tys. osób i około 3 mld zł. Obecnie mamy zabezpieczone środki w tej wysokości, żeby bez problemu wypłacać świadczenia. Na pewno przy dobrej sytuacji w budżecie będziemy robili następne kroki.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Bardzo dziękuję. Przegłosujemy poprawkę zgłoszoną przez pana posła. Przypominam, że poprawka dotyczy zniesienia progu dochodowego. Kto z pań i panów posłów jest za pozytywnym zaopiniowaniem poprawki? (11) Kto jest przeciw? (18) Kto wstrzymał się od głosu? (0) Dziękuję. Poprawka nie uzyskała akceptacji Komisji.
Powiem to, o czym mówił pan minister. Robimy pierwszy krok, chcemy wesprzeć najsłabsze osoby, które nie mają żadnego świadczenia. Jest mi przykro, że rozmawiamy w taki sposób, dlatego przerwałam niepotrzebną dyskusję, ale przypominam, że obecnie renta wynosi 1100 zł. Szkoda, że państwo nie pomyśleli o podobnych rozwiązaniach, kiedy był na to czas.
Pani poseł Monika Rosa. Rozumiem, że chodzi o art. 2.
Poseł Monika Rosa (PO-KO):
Chcę tylko powiedzieć, że być może ze stołu prezydialnego nie widać pana, który zgłasza się, a jego bezpośrednio dotyczy projekt ustawy. Będę wdzięczna, jeśli mógłby wypowiedzieć się w sprawie renty rodzinnej.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Bardzo proszę. Proszę tylko o przedstawienie się.
Przedstawiciel osób niepełnosprawnych Paweł Mikołajczyk:
Dzień dobry. Nazywam się Paweł Mikołajczyk i chcę zgłosić poprawkę do art. 2 ust. 6. Uważam, że renta rodzinna w przypadku tej ustawy nie powinna być brana pod uwagę jako dochód, ponieważ blokuje 500+. Zostałem sam, niedawno pochowałem swoich bliskich. Pieniądze przydałyby się mnie, ale również moim znajomym, którzy również są sierotami. Jak wynika z projektu, państwo potrafili w Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z 1998 r. zdjąć z dochodu dodatek pielęgnacyjny i dodatek dla sieroty, nawet zasiłek pogrzebowy, a renty rodzinnej dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji, dla których szokiem jest strata bliskiej osoby, państwo nie chcą lub zapomnieli o tym. Nie wiem. Bardzo proszę, żeby w ustawie nie traktować renty jako dochodu. Wtedy to będzie miało sens. Dzisiaj nikt nie jest w stanie utrzymać się za 1450 zł na rękę. Dziękuję za wysłuchanie. Przekażę pani poseł moją poprawkę sporządzoną na piśmie.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Bardzo proszę, ale pan nie może zgłosić poprawki, więc rozumiem, że państwo posłowie ją przejmują?
Poseł Monika Rosa (PO-KO):
Tak, przejmiemy poprawkę i zgłosimy ją w drugim czytaniu.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
W drugim czytaniu, tak? Czyli teraz nie będziemy jej procedowali. Bardzo proszę, Biuro Legislacyjne.
Legislator Robert Durlik:
Pani przewodnicząca, Wysoka Komisjo, zgłaszaliśmy się wcześniej, gdyż mieliśmy uwagi do poprawki, którą otrzymaliśmy od pana posła Piechoty, a państwo już ją odrzucili. Gdyby miała ona wrócić ponownie, np. w drugim czytaniu, chcemy zwrócić uwagę, że art. 2 jest kluczowy w projekcie, gdyż na nim jest zawieszona cała konstrukcja ustawy i nie można po prostu skreślić ust. 2 i 3. We wszystkich przepisach ustawy występują odesłania do tego artykułu, są konsekwencje dla tekstu, chociażby w zakresie określenia podmiotu właściwego do wypłacania świadczeń, tj. przez odesłanie do art. 2 ust 3. Zatem, poprawka nie zawiera konsekwencji, byłaby ułomna.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Ale odrzuciliśmy tę poprawkę, szkoda tłumaczyć…
Legislator Robert Durlik:
Tak, państwo ją odrzucili, ale wyjaśniam, gdyby miała ona wrócić na głosowanie w trzecim czytaniu. Natomiast chcemy jeszcze zadać pytanie stronie rządowej w zakresie art. 2 ust. 2. Przepis zaczyna się od słów: „Świadczenie uzupełniające przysługuje osobom uprawnionym, które nie posiadają prawa do świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych albo suma tych świadczeń o charakterze innym niż jednorazowe, oraz z kwotą wypłacanych” itd. Mamy pytanie, czy nie powinno być w tym miejscu zapisane „wraz” zamiast „oraz”?
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Bardzo proszę, panie ministrze. Rozumiem, że to jest redakcyjno-legislacyjna poprawka?
Sekretarz stanu w MRPiPS Krzysztof Michałkiewicz:
Nie zgłaszamy sprzeciwu.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Rozumiem, że przyjmujemy w ramach zwykłego upoważnienia.
Czy są jeszcze inne uwagi do art. 2? Bardzo proszę. Proszę się przedstawić.
Prezes Fundacji Centrum Praw Osób Niepełnosprawnych Sławomir Besowski:
Pani przewodnicząca, państwo posłowie, nazywam się Sławomir Besowski i reprezentuję Fundację Praw Osób Niepełnosprawnych. Chcę powiedzieć, że przeprowadziliśmy, gdy projekt został opublikowany, szeroką konsultację społeczną z wykorzystaniem mediów społecznościowych na temat tej ustawy. Pojawiło się bardzo dużo krytycznych uwag. Część z nich już przepadła podczas głosowania poprawki pana posła Piechoty. Jest wiele grup, nie tylko osoby będące świadczeniobiorcami rent rodzinnych, ale jeszcze inne grupy, które zostały gorzej potraktowane niż powinny. W zasadzie dla każdej grupy powinienem złożyć oddzielną propozycję. Oczywiście nie mogę zgłosić poprawki, ale myślę, że znajdą się posłanki lub posłowie, którzy odnotują i przejmą poprawkę.
Można powiedzieć, że projektodawcy srogo podeszli do różnych grup, wyłączając je z tego świadczenia. Państwo zapewne wiedzą, że są zasiłki, różne dodatki opiekuńcze. Dodatek opiekuńczy wypłacany rencistom z ZUS nie jest dodatkiem związanym z wysokością renty. To jest całkowicie inny temat. To jest ograniczone świadczenie, bo tam jest mowa o częściowym rekompensowaniu skutków niepełnosprawności, czyli wydatków na opiekę i pomoc. Obecnie w ZUS dodatek wynosi około 220 zł. To świadczenie nazywa się uzupełniającym. Ale co ono ma uzupełnić? Rentę socjalną? Czy może ma ułatwić zniesienie niekorzystnych skutków niepełnosprawności, jak jest napisane w dokumencie? Jeżeli tak, to świadczenie powinno być dołączone do zasiłku pielęgnacyjnego i dodatku pielęgnacyjnego. Trzeba to wziąć pod uwagę. Powinno być, że każdy, kto dzisiaj ma zasiłek albo dodatek pielęgnacyjny, otrzymuje automatycznie podobne świadczenie uzupełniające. To jest pierwsza sprawa.
Druga sprawa, proszę zwrócić uwagę, że obecny system emerytalno-rentowy, konkretnie FUS, nie był reformowany. Nie mamy reformy orzecznictwa. Widać, że poprzez fakt, że wiele osób będzie musiało jeszcze raz, mówiąc nieelegancko, „orzec się”, praktycznie negujemy działanie systemu orzecznictwa powiatowego. To orzecznictwo zbliżało nas do realizacji Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych, ponieważ tam była mowa, że określone wsparcia i świadczenia są niezbędne osobom, które są beneficjentami systemu. Obecnie orzecznictwo jest likwidowane i nie widzę możliwości, żeby w najbliższym czasie można było to sensownie zrealizować. Część osób, które będą orzekane z drugiego systemu, w ogóle nie dostanie tego świadczenia. Rzecznicy otrzymają dyrektywy, żeby ludzi wysyłać do domu mówiąc: „to wam się nie należy”. W projekcie pani profesor Rusińskiej były trzy stopnie niesamodzielności, które pozwalały w określony sposób wprowadzić gradację. Obecnie zostanie tylko jedna grupa, być może najbardziej potrzebująca, osób leżących, niesamodzielnych. Chcę dodać, że również mam takie orzeczenie – osoba niesamodzielna wymagająca stałego wsparcia. Mówię w swoim imieniu. Tam przepisy były wylobbowane głównie przez rodziców. To nie jest prawda, że one są bezbronne, gdyż rodzice reprezentują je bardzo skutecznie, co widać w treści ustawy. Natomiast pozostałe grupy, którym potencjalnie należy się to świadczenie, zostają wyrugowane. To jest bardzo przykra sprawa.
Jeszcze jedna kwestia. Państwo również zmieniają sytuację świadczeniobiorców, rencistów z tytułu wypadku przy pracy i chorób zawodowych. Potraktowaliście ich tak samo, jak wszystkich innych. Tutaj wiążą nas przepisy nie tylko z konwencji, ale również Europejskiej Karty Społecznej. Renciści z tytułu wypadku przy pracy, którzy dawno stracili swoje zdrowie dla państwa polskiego (kiedyś to był główny pracodawca – renty tych osób, na skutek inflacji i różnych procesów społecznych, są rzeczywiście niskie), też poniosą koszty swojej niepełnosprawności, jeśli ustawa wejdzie w życie w takim kształcie. Państwo ich po prostu pomijają, literalnie wpisując do treści projektu, że nie będą brani pod uwagę jako beneficjenci. Proszę przynajmniej uwzględnić tę grupę. To jest grupa wymagająca szczególnej ochrony i wiążą nas przepisy, ratyfikowane konwencje i zobowiązania. Wnoszę, żeby posłowie zaproponowali poprawkę dotyczącą rencistów z tytułu wypadku przy pracy. Nie sądzę, żebyśmy kiedykolwiek wrócili do dyskusji na temat, komu w następnej kolejności należy przyznać takie świadczenie. System orzecznictwa nie został zmieniony. Nie wiem, kiedy będzie to zrobione i na jakich zasadach. Nie sądzę, żebyśmy więcej wywalczyli. Jeśli mogą to państwo zrobić, bardzo dziękuję.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Bardzo dziękuję. Myślę jednak, że jesteśmy formacją wiarygodną i po kolei porządkujemy te tematy. Wydaje się, że jeśli uzyskamy mandat zaufania, problemy będą powoli rozwiązywane. Cały czas idziemy w kierunku zbudowania sytemu wsparcia dla osób niepełnosprawnych. I to jest pierwszy krok.
Bardzo proszę pana ministra o odniesienie się do usłyszanych słów. Przypominam, że poprawka, którą zgłosił pan Paweł Mikołajczyk, a przejęła pani Monika Rosa, została już złożona. Za moment będę prosiła o odniesienie się do poprawki dotyczącej renty rodzinnej. Bardzo proszę, panie ministrze.
Sekretarz stanu w MRPiPS Krzysztof Michałkiewicz:
Proszę państwa, cały czas rozmawiamy o ustawie o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji. W art. 2 ust. 2 jest napisane, że przysługują one osobom uprawnionym, czyli mającym orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji, „które nie posiadają prawa do świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych albo suma tych świadczeń o charakterze innym niż jednorazowe wraz z kwotą wypłacaną przez zagraniczne instytucje właściwe do spraw emerytalno-rentowych, z wyłączeniem zasiłku pielęgnacyjnego oraz innych dodatków i świadczeń wypłacanych wraz z tymi świadczeniami na podstawie odrębnych przepisów przed dokonaniem odliczeń, potrąceń i zmniejszeń, nie przekracza kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy”. To, o czym pan mówił, oczywiście dotyczy osób, które dostają dodatek pielęgnacyjny z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, bo skończyli 75 lat. Natomiast, jeżeli mają orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji, przysługuje im 500 zł świadczenia uzupełniającego. Jeżeli jest to osoba samodzielna, sprawna, pracująca (jak wiemy, wiele osób w wieku 75 lub 80 lat nadal funkcjonują zawodowo), faktycznie może mieć problem z orzeczeniem o niezdolności do samodzielnej egzystencji. Trudno jest mi sobie wyobrazić, że w ustawie, w której mówimy o osobach niesamodzielnych, będziemy traktowali wszystkich jednakowo, że jeżeli osoba skończy 75 lat i będzie posiadała dodatek pielęgnacyjny z powodu wieku, automatycznie będziemy wypłacali świadczenie.
Druga sprawa, tutaj bardzo wyraźnie zostało podkreślone, że mówimy o świadczeniach finansowanych ze środków publicznych. Jeżeli ktoś uległ wypadkowi i sprawca albo prywatna firma ubezpieczeniowa wypłaca rentę, oczywiście ona nie wlicza się, bo to nie są świadczenia finansowane ze środków publicznych. ale prywatnych. Oczywiście, można sobie wyobrazić, że ktoś otrzymuje 500 zł świadczenia uzupełniającego, a oprócz tego posiada rentę od prywatnego ubezpieczyciela albo osoby fizycznej. Czasami sprawca ma zasądzone przez sąd, że musi wypłacać określoną kwotę, jako rentę, ofierze wypadku. Takich przypadków jest bardzo dużo. Jak powiedziałem, to nie są świadczenia finansowane ze środków publicznych, ale prywatnych i one nie wliczają się, nie rozmawiamy o nich. Wręcz odwrotnie, wszystkie inne dochody – z pracy, odszkodowania, wynajmu mieszkania itd. – nie wliczają się tutaj. Mówimy tylko o świadczeniach finansowanych ze środków publicznych, tj. emeryturach, rentach, zasiłkach z pomocy społecznej. Nawet nie mówimy o Funduszu Alimentacyjnym, gdyż został wyłączony z ustawy. Fundusz Alimentacyjny, jak mówi ustawa o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, nie stanowi funduszu w rozumieniu przepisów o finansach publicznych. Mówimy tylko o finansowaniu ze środków publicznych, czyli emeryturach, rentach i świadczeniach z pomocy społecznej. Warto o tym pamiętać.
Jak powiedziałem, w pierwszym kroku chcemy trafić do osób, które znajdują się w najtrudniejszej sytuacji, czyli niezdolnych do samodzielnej egzystencji. Warto pamiętać, że część z tych osób nie ma żadnych świadczeń. Często o nich nie wiemy, bo jako niezdolne do samodzielnej egzystencji nie są w stanie opuścić miejsca zamieszkania, przez co trudniej jest im protestować. To nie zmienia faktu, że obowiązkiem państwa jest pamiętać i ich wspierać. Dziękuję.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Bardzo dziękuję, panie ministrze. Chcę jeszcze, żeby pan odniósł się do poprawki, zaraz ją przegłosujemy, którą zgłosił pan Paweł Mikołajczyk, dotyczącej renty rodzinnej. Bardzo proszę o stanowisko rządu.
Sekretarz stanu w MRPiPS Krzysztof Michałkiewicz:
Jak już wcześniej wspomniałem, osoby, które otrzymują rentę socjalną, mogą ją łączyć z rentą rodzinną. Jest to jedyne świadczenie, które można łączyć – rentę socjalną z rentą rodzinną. Osoby niepełnosprawne od dzieciństwa albo od urodzenia mogą dostawać rentę socjalną, bo są całkowicie niezdolne do pracy, a jednocześnie mogą otrzymywać rentę rodzinną. Zbieg dwóch świadczeń jest przewidziany i tutaj nie widzę powodu, dlaczego osoby, które mogą łączyć rentę socjalną z rentą rodzinną, mamy traktować inaczej niż wszystkich innych. Dziękuję.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Bardzo dziękuję. Kto z pań i panów posłów jest za pozytywnym zaopiniowaniem poprawki zgłoszonej przez stronę społeczną, a przejętą przez panią Monikę Rosę? (8) Kto jest przeciw? (17) Kto wstrzymał się od głosu? (0) Komisja negatywnie zaopiniowała poprawkę.
Przechodzimy do dalszego procedowania. Czy jest sprzeciw wobec przyjęcia art. 2 z poprawką legislacyjną? Jeszcze jedna uwaga legislacyjna? Bardzo proszę.
Legislator Robert Durlik:
Pani przewodnicząca, dziękuję za udzielenie głosu. Odnośnie do art. 2 ust. 2 chcemy wprowadzić jeszcze jedną korektę legislacyjną, gdyż uzyskaliśmy porozumienie co do treści. Przepis mówiłby, że „świadczenie uzupełniające przysługuje osobom uprawnionym, które nie posiadają prawa do świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych albo suma tych świadczeń o charakterze innym niż jednorazowe wraz z kwotą wypłacaną”, zamiast „wypłacanych”. Brakuje tutaj dopełnienia. Podobnie jest w części wspólnej ust. 3. Proponujemy korektę, aby przepis był bardziej zrozumiały. Dziękuję.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Dziękuję. Czy jest sprzeciw wobec przyjęcia art. 2 z poprawkami? Głosujemy. Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem art. 2? (17) Kto jest przeciw? (8) Kto wstrzymał się od głosu? (1) Artykuł 2 został przyjęty przez Komisję wraz z poprawkami legislacyjnymi.
Czy są uwagi do art. 3? Nie słyszę. Uznaję, że art. 3 został przyjęty.
Czy są uwagi do art. 4? Nie słyszę. Uznaję, że art. 4 został przyjęty.
Czy są uwagi do art. 5? Nie słyszę. Uznaję, że art. 5 został przyjęty.
Czy są uwagi do art. 6? Nie słyszę. Uznaję, że art. 6 został przyjęty.
Czy są uwagi do art. 7? Nie słyszę. Uznaję, że art. 7 został przyjęty.
Czy są uwagi do art. 8? Bardzo proszę, pani poseł.
Poseł Jagna Marczułajtis-Walczak (PO-KO) – spoza składu Komisji:
Bardzo przepraszam, pani przewodnicząca, ale mam pytanie do art. 3. Pani szybko omówiła. Chodzi tylko o pytanie. Artykuł dotyczy ustalenia prawa do świadczenia uzupełniającego, że następuje na wniosek osoby uprawnionej. Panie ministrze, co zrobić w przypadku osoby ubezwłasnowolnionej?
Sekretarz stanu w MRPiPS Krzysztof Michałkiewicz:
Jeżeli dobrze pamiętam, w imieniu osoby ubezwłasnowolnionej występuje pełnomocnik i to jest poza dyskusją. Pełnomocnik reprezentuję daną osobę we wszystkich sprawach, tak jakby ona występowała. Zatem tutaj nie ma dyskusji, to jest oczywiste.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Bardzo dziękuję. Wracamy do art. 8. Czy są uwagi do art. 8? Nie słyszę. Uznaję, że art. 8 został przyjęty.
Czy są uwagi do art. 9? Nie słyszę. Przyjęty.
Czy są uwagi do art. 10? Nie słyszę. Uznaję, że art. 10 został przyjęty.
Artykuł 11? Przyjęty.
Artykuł 12? Przyjęty.
Artykuł 13? Biuro Legislacyjne, bardzo proszę.
Legislator Robert Durlik:
Pani przewodnicząca, Wysoka Komisjo, przedstawiliśmy poprawkę do art. 13, która polega na nadaniu nowej treści ust. 4a. Wynika to z faktu, iż obecnie w publikacji Dziennika Ustaw znajduje się ustawa o Krajowym Zasobie Nieruchomości. Ta ustawa dodaje świadczenie Dobry Start do katalogu świadczeń, który jest wymieniony w ust. 4a. Jeżeli nie przyjmiemy takiej poprawki, w momencie wejścia w życie nowelizacji zatrzemy treść i stracimy świadczenie Dobry Start w zawartości tego przepisu.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Rozumiemy i przyjmujemy jako poprawkę legislacyjną.
Legislator Robert Durlik:
Prosimy o przejęcie propozycji przez państwa posłów i przyjęcie przez Komisję, ponieważ jest to brzmienie przepisu.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Dobrze, przejmuję poprawkę. Czy jest sprzeciw wobec przyjęcia poprawki zaproponowanej przez Biuro Legislacyjne i przejętej przeze mnie? Nie słyszę. Uznaję, że poprawka została przyjęta. Czy jest sprzeciw wobec przyjęcia art. 13 wraz z poprawką? Nie słyszę. Uznaję, że art. 13 został przyjęty z poprawką.
Czy są uwagi do art. 14? Nie słyszę. Uznaję, że art. 14 został przyjęty.
Artykuł 15? Bardzo proszę się przedstawić.
Specjalista ds. legislacyjnych w Krajowej Spółdzielczej Kasie Oszczędnościowo-Kredytowej Jakub Wiewiór:
Jakub Wiewiór, Krajowa Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa. Pani przewodnicząca, Wysoka Komisjo, panie ministrze, projekt w art. 15 przewiduje zmianę art. 54a ustawy – Prawo bankowe polegającą na wyłączeniu spod zajęć, także wprowadzonego niniejszym przedłożeniem świadczenia uzupełniającego dla osoby niezdolnej do samodzielnej egzystencji. Chcę zauważyć, że w obowiązującej ustawie o Spółdzielczych Kasach Oszczędnościowo-Kredytowych odpowiednikiem art. 54a ustawy – Prawo bankowe jest art. 28 ust. 2. W naszej ocenie analogiczna zmiana, jak w art. 54a ustawy – Prawo Bankowe, powinna zostać wprowadzona także w art. 28 ust. 2 ustawy o SKOK. W związku z powyższym, uprzejmie proszę panią przewodniczącą o rozważenie możliwości uzupełnienia projektu ustawy o art. 21a, który dokonałby zmiany w art. 28 ust. 2 ustawy o SKOK, jak już wspomniałem, analogicznej do wprowadzonej w art. 54a ustawy – Prawo bankowe, uwzględniającej świadczenie uzupełniające, o którym mowa w art. 1 ust. 1 procedowanej ustawy, jako wolne od zajęć na podstawie sądowego lub administracyjnego tytułu wykonawczego. Chcę poinformować, że w razie potrzeby i woli Wysokiej Komisji dysponuję wspomnianą propozycją w wersji papierowej. Bardzo dziękuję za uwagę.
Sekretarz stanu w MRPiPS Krzysztof Michałkiewicz:
Musimy przeanalizować poprawkę. Trudno mi w tej chwili odpowiedzieć, jakie jest stanowisko ministerstwa w tej sprawie. Natomiast wydaje się mi, że to nie jest sprawa, która w najbliższym czasie będzie skutkowała zajęciem kont bankowych. Można to poprawić, gdy ustawa już zafunkcjonuje.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Bardzo proszę porozumieć się i zaproponować poprawkę w drugim czytaniu. Czy jest sprzeciw wobec przyjęcia art. 15? Nie słyszę. Uznaję, że art. 15 został przyjęty.
Czy są uwagi do art. 16? Nie słyszę. Uznaję, że art. 16 został przyjęty.
Czy są uwagi do art. 17? Nie słyszę. Uznaję, że art. 17 został przyjęty.
Artykuł 18? Bardzo proszę, pani poseł.
Poseł Jagna Marczułajtis-Walczak (PO-KO) – spoza składu Komisji:
Mam pytanie do art. 18. Czy to oznacza, że osoby pozostające na rentach od 2014 r. i nie mające orzeczeń ZUS o niezdolności do samodzielnej egzystencji, muszą ponownie stanąć na komisji ZUS, nawet jeśli mają przyznaną dożywotnio całkowitą niezdolność? Czy nie byłoby prościej, żeby organ honorował orzeczenia ZOZ z zaznaczonym pkt 7? Bardzo proszę o odpowiedź.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Bardzo proszę, panie ministrze. Nie wiem, czy pan słyszał pytanie?
Poseł Jagna Marczułajtis-Walczak (PO-KO) – spoza składu Komisji:
Mogę powtórzyć. Panie ministrze, pytanie dotyczy art. 18. Czy to oznacza, że osoby pozostające na rentach po 2014 r. i nie mające orzeczeń ZUS o niezdolności do samodzielnej egzystencji, muszą ponownie stanąć na komisji ZUS, nawet jeśli mają przyznaną całkowitą niezdolność dożywotnio? Czy nie byłoby prościej, żeby organ honorował orzeczenia ZON z zaznaczonym pkt 7? Tutaj chodzi o to, żeby osoby, które mają w pkt 7 orzeczoną dożywotnio niezdolność do samodzielnej egzystencji, nie musiały przychodzić na komisje orzekające w ZUS. Po pierwsze, to wiąże się ze stresem; po drugie, to jest logistyczne wyzwanie dla takich osób. Poza tym, to są dodatkowe koszty dla państwa, bo komisje orzekające również wymagają nakładów.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Bardzo proszę, panie ministrze, o odpowiedź.
Sekretarz stanu w MRPiPS Krzysztof Michałkiewicz:
Dyskutuję z moimi współpracownikami, o tym, co powiedziała pani poseł. Nie mówimy o niezdolności do pracy, ale całkowitej niezdolności do samodzielnej egzystencji sprzed 2004 r. Według mnie, to są prawa nabyte i powinny być honorowane. Musimy to sprawdzić. Jeżeli pani poseł pozwoli, odpowiemy na piśmie. Wydaje się mi, że nie powinno się drugi raz orzekać. Ale nie jestem pewien w stu procentach.
Poseł Jagna Marczułajtis-Walczak (PO-KO) – spoza składu Komisji:
Ad vocem, pani przewodnicząca, jeśli można. Panie ministrze, procedowanie trwa bardzo szybko. Jutro odbędzie się drugie czytanie. Bardzo proszę, żeby państwo mogli nam odpowiedzieć do jutra. W trakcie debaty będziemy ponawiali to pytanie. Do posłów zgłaszają się osoby, których dotyczy problem. Myślę, że to jest bardzo ważna kwestia w tej ustawie.
Sekretarz stanu w MRPiPS Krzysztof Michałkiewicz:
Jak powiedziałem, mówiąc o jutrze, miałem na myśli drugie czytanie. Na pewno będziemy przygotowani z odpowiedzią do drugiego czytania.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Z tego, co wybrzmiało w debacie – mówiła o tym pani minister – wynika, że orzecznicy będą przyjeżdżali również do domu. Takie jest zapewnienie przedstawicieli ZUS. Słyszałam to podczas debaty.
Czy jest sprzeciw wobec przyjęcia art. 18? Nie słyszę. Stwierdzam, że art. 18 został przyjęty.
Czy są uwagi do art. 19? Nie słyszę. Uznaję, że art. 19 został przyjęty.
Artykuł 20? Bardzo proszę, pani przewodnicząca Katarzyna Mrzygłocka.
Poseł Izabela Katarzyna Mrzygłocka (PO-KO):
Dziękuję, pani przewodnicząca. Mam pytanie do pana ministra. Panie ministrze, rozumiem, że Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych będzie finansowany, na pewno wspomagany, z Funduszu Pracy w wysokości 4 mld zł. Pytanie jest następujące: w art. 108 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy są wyszczególnione zadania oraz funkcje, które spełnia Fundusz Pracy, na co może być on przeznaczony. Tam nie wyszczególniono, że jest przeznaczony na finansowanie pożyczek. To dotyczy art. 108 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Artykuł 109 mówi na co minister może przekazać środki z Funduszu Pracy. Chcę zapytać, czy tutaj nie ma pomyłki? Chcę również zapytać, jaka jest opinia Rady Rynku Pracy, jeżeli chodzi o przeznaczenie środków z Funduszu Pracy? Wydaje się, że Rada Rynku Pracy powinna wypowiedzieć się w tym temacie.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Dziękuję. Zanim udzielę głosu, są jeszcze inne osoby, które się zgłaszają. Bardzo proszę, w pierwszej kolejności pani poseł, a następnie państwo ze strony społecznej.
Poseł Jagna Marczułajtis-Walczak (PO-KO) – spoza składu Komisji:
Mam pytanie. Nie wiem, czy dobrze rozumiem. Czy ZUS i KRUS będą mogli pożyczyć pieniądze z Funduszu Solidarnościowego na pensje dla nowych pracowników lub na same świadczenia? Czy dobrze rozumiemy art. 20?
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Bardzo proszę, kolejne pytanie. Pan poseł Sławomir Piechota.
Poseł Sławomir Piechota (PO-KO):
Pani przewodnicząca, panie ministrze, uważam, że niedobrą praktyką jest sięganie w takiej sytuacji po środki z Funduszu Pracy. Te środki mają zupełnie inne przeznaczenie. Za naszych rządów państwo bardzo surowo krytykowali finansowanie starzy pielęgniarek, które rozpoczynały aktywność zawodową. Dlatego uważam, że to powinno być finansowane z budżetu państwa. Po drugie, chcę zapytać, jak została policzona kwota 4 mld zł, bo nie potrafię się doliczyć? Roczny koszt wypłaty świadczeń to kwota 3 mld zł. Zatem, dlaczego w uzasadnieniu podano 4 mld zł? W uzasadnieniu piszą państwo, że w pierwszym roku koszty obsługi mogą wynosić 2,5%, a w ustawie jest 2%. Przecież uzasadnienie nie może być podstawą realizacji tego typu wydatków. Wreszcie ostatnia kwestia. Uważam, że minimum, którego nie powinno być, to finansowanie ze środków Funduszu Pracy kosztów obsługi. To jest 100 mln zł – 2,5% z 4 mld zł. Proszę o wyjaśnienie, skąd wzięły się te kwoty i dlaczego Fundusz Pracy a nie budżet?
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Dziękuję. Bardzo proszę, jeszcze dwa głosy. Proszę się przedstawić.
Specjalista w Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” Krzysztof Rowiński:
Dzień dobry. Krzysztof Rowiński, NSZZ „Solidarność”. Powiem ogólnie kilka zdań. Proszę państwa, projekt nie został skierowany do nas ani na podstawie ustawy o związkach zawodowych, ani ustawy o Radzie Dialogu Społecznego. Jak słychać z obecnej dyskusji i na forach projekt budzi wiele wątpliwości i pytań dotyczących chociażby specyficznego kryterium dochodowego czy finansowania w określonych sytuacjach z Funduszu Pracy. Być może wątpliwości udałoby się rozwiązać podczas konsultacji. Uważamy, że bardzo źle się stało, iż partnerzy społeczni nie mogli wypowiedzieć się w tej sprawie. Dziękuję.
Radca w Ogólnopolskim Porozumieniu Związków Zawodowych Renata Górna:
Dzień dobry. Renata Górna, Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych. Dziękuję za udzielenie głosu. Panie ministrze, szanowni państwo posłowie, mój głos będzie korespondował z głosami szanownych państwa posłów tylko w jednym elemencie – jeśli chodzi o mechanizm finansowania ustawy. Chcę powiedzieć, że jako jedna z organizacji reprezentatywnych w Radzie Dialogu Społecznego zawsze staliśmy na straży, zarówno organizacje pracodawców, jak i związków zawodowych, aby przeznaczenie Funduszu Pracy było zgodne z ustawą o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Z całą mocą, duchem i wrażliwością społeczną popieramy ustawę. Uważamy, że każda forma wsparcia osób niepełnosprawnych jest pożądana, potrzebna i jesteśmy za wszelką formą pomocy i budowaniem stabilnego systemu. Jednak nie może być tak, żeby ze środków Funduszu Pracy, który jest funduszem celowym, przeznaczonym do realizacji zadań związanych z szeroko rozumianymi interwencjami na rynku pracy, były finansowane tego typu zadania. Wydaje się także, że problem osób niepełnosprawnych zasługuje na stabilne i systemowe rozwiązanie.
Jak powiedział pan poseł, to jest 4 mld zł z Funduszu Pracy. Każdego roku budżet Funduszu Pracy będzie musiał być ustalany w ustawie budżetowej. Co roku ustawa w jakiś sposób będzie kreowała dodatkowe środki finansowe. Generalną uwagą jest to, że nie ma zgody związków zawodowych ani organizacji pracodawców na sięganie po środki Funduszu Pracy, które nie zostały wymienione w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Przypominam, że ustawa dopuszcza realizowanie pasywnych form pomocy. Są nimi tylko i wyłącznie zasiłki dla bezrobotnych, nie ma żadnych innych form finansowania. Z całym szacunkiem i powagą chcemy, żeby środki trafiły do osób niepełnosprawnych, ale na pewno nie z takiego źródła. Pozwolę sobie odpowiedzieć, chociaż nie jest to moją intencją, pan minister zapewne zabierze głos, ale Rada Rynku Pracy nie opiniowała tego projektu. Natomiast Krajowa Rada Konsultacyjna ds. Osób Niepełnosprawnych, która jest organem opiniodawczo-doradczym przy pełnomocniku i ministrze pracy, w trybie obiegowym miała możliwość opiniowania tego projektu w ramach konsultacji społecznych. W KRKdsON zasiadają również reprezentatywne organizacje pracodawców i związków zawodowych. W obiegowej opinii ewidentnie związki zawodowe i organizacje pracodawców zakwestionowały ten mechanizm finansowania, uznając, że nie jest on właściwy, nie jest to stabilne źródło. Tylko to chciałam przekazać.
Bardzo apelujemy i przyłączamy się do głosu pana posła Piechoty, aby zagwarantować stabilne źródło finansowania z budżetu państwa, a nie jako pożyczka, która nie wiadomo na jakich zasadach będzie oprocentowana, udzielana i czy będzie bezzwrotna? Nawet jeśli chcielibyśmy dopuścić taki mechanizm udzielenia pożyczki, co w naszej ocenie budzi zastrzeżenia, jest on niestety wadliwy systemowo. Bardzo prosimy o rozwiązanie, które będzie stabilne i gwarantowało właściwe źródło.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Dziękuję. Bardzo proszę, jeszcze poseł Janusz Śniadek, a następnie pan minister.
Poseł Janusz Śniadek (PiS):
Dziękuję, pani przewodnicząca. Odnośnie do kwestii zaangażowania Funduszu Pracy, pan minister odnosił się już na sali plenarnej. Za chwilę zapewne powtórzy wyjaśnienia, wskazując, że tutaj nie ma istotnych zagrożeń.
Natomiast chcę odnieść się do kwestii konsultacji. To jest bolączka od wielu lat, sygnalizowana przez partnerów społecznych, związki zawodowe, braku konsultacji różnych aktów prawnych. Jednak w tym jedynym wypadku zwrócę się do kolegów związkowców z obiektywnym opisem sytuacji. Do końca kadencji pozostały nam dwa, może trzy posiedzenia Sejmu. Propozycja, jak wyjaśniali autorzy projektu, powstała w sytuacji, kiedy po analizie możliwości budżetowych, przy ogromnym napięciu budżetowym, które jest obiektywnym faktem, okazała się realna do wprowadzenia. Jeśli nie zrobimy w trybie, jaki jest przeprowadzany, skutek będzie tylko jeden – wejście w życie ustawy opóźni się o kilka miesięcy, może pół roku i będzie można wrócić do tego projektu dopiero w kolejnej kadencji. To jest jedyne wyjaśnienie lub usprawiedliwienie sytuacji, której normalnie nie powinno się tolerować.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Dziękuję. Bardzo proszę pana ministra o odniesienie się.
Sekretarz stanu w MRPiPS Krzysztof Michałkiewicz:
Bardzo dziękuję. Jest dużo pytań, więc będę odpowiadał trochę w nieuporządkowanej kolejności. Jeśli chodzi o wypowiedź pana posła Piechoty, w art. 23 jest zapisane 2,5% w tym roku. Oczywiście, 2,5% w pierwszym roku wynika z dostosowania systemów informatycznych ZUS, dlatego koszty obsługi są wyższe niż w późniejszych latach. Jeśli chodzi o finansowanie z Funduszu Pracy, jeszcze raz przypominam – mimo, że państwo mówią, iż będziemy finansowali z Funduszu Pracy, nikt nie ma zamiaru tego robić. Mówimy o pożyczce z Funduszu Pracy. Jak wiemy, w Funduszu Pracy znajduje się nieaktywna część, która może być wykorzystana na pożyczkę. Muszę powiedzieć o dwóch ważnych sprawach – po pierwsze, Ministerstwo Finansów zgodziło się, żeby dotacja celowa z budżetu dla Solidarnościowego Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych weszła w życie dopiero od 1 stycznia 2020 r. Państwo wiedzą, że budżet na ten rok został uchwalony i jest zbyt późno, żeby wprowadzić jakiekolwiek zmiany, natomiast od 1 stycznia 2020 r. będzie nowy budżet i w nim można zaplanować także dotację celową dla Solidarnościowego Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych.
Następna sprawa, o której państwo powinni pamiętać, cała ustawa i świadczenie uzupełniające jest finansowane z Solidarnościowego Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych. To ten fundusz będzie zaciągał pożyczkę z Funduszu Pracy. Natomiast SFWON jest w głównej mierze finansowany z daniny solidarnościowej, którą będziemy rozliczali dopiero w roku 2020 za rok 2019. Zakład Ubezpieczeń Społecznych zastrzegł sobie trzy miesiące, czyli w kwietniu dokonamy rozliczenia, a ZUS przekaże pieniądze do końca sierpnia. Dlaczego potrzebna jest pożyczka? Pożyczka jest potrzebna, ponieważ w tym roku mamy obawy, czy będzie płynność finansowa, a chcemy, żeby osoby niepełnosprawne miały gwarancję, że środki finansowe na świadczenie uzupełniające będą do nich trafiały w momencie, kiedy wszystkie wnioski zostaną złożone. Uważam, że czekanie kilka miesięcy na wypłatę świadczenia uzupełniającego jest sytuacją trudną do zaakceptowania dla osób niepełnosprawnych. Już długo czekały na otrzymanie jakiegokolwiek wsparcia związanego z ich niesamodzielnością. Uważam, że im szybciej pieniądze do nich trafią, tym będą lepiej wykorzystane. Zatem zwlekanie nie jest uzasadnione.
Jeśli chodzi o konsultacje społeczne, dziękuję pani przewodniczącej, że wspomniała o Krajowej Radzie Konsultacyjnej, która została powołana w ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, aby konsultować różnego rodzaju rozwiązania służące osobom niepełnosprawnym. Przypominam, że Wysoka Izba dwa lata temu zwiększyła liczbę członków KRK do 35 osób. Są tam przedstawiciele różnych środowisk osób niepełnosprawnych. Jak wspomniała pani przewodnicząca, znajdują się również przedstawiciele związków pracodawców i związków zawodowych. Uchwała nr 4/2019 § 1 mówi: „Krajowa Rada Konsultacyjna do Spraw Osób Niepełnosprawnych wyraża pozytywną opinię do projektu ustawy o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji z dnia 8 lipca 2019 r. wraz z uwagami zawartymi w uzasadnieniu”. Te uwagi odnoszą się do słów pani przewodniczącej. Generalnie opinia jest pozytywna. Środowisko osób niepełnosprawnych, także związkowców i pracodawców pracujących na rzecz osób niepełnosprawnych, pozytywnie opiniuje uchwałę w sprawie ustawy o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji. Chcę to bardzo mocno podkreślić, ponieważ w Krajowej Radzie Konsultacyjnej znajdują się różne środowiska i fakt, że udało się uchwalić uchwałę opiniującą ten projekt pozytywnie, jest wart podkreślenia. Dziękuję.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Bardzo dziękuję. Ad vocem pani przewodnicząca, rozumiem, że w tym samym temacie? Bardzo proszę, pani przewodnicząca.
Poseł Izabela Katarzyna Mrzygłocka (PO-KO):
Panie ministrze, nie odpowiedział pan na żadne moje pytanie. Bardzo szanuję Krajową Radę Konsultacyjną, ale Rada Rynku Pracy, która jest organem opiniotwórczym i opiniodawczym, działająca przy ministrze rodziny, pracy i polityki społecznej, powinna opiniować to, co dotyczy Funduszu Pracy. Państwo krok po kroku zabierają lub pożyczają środki z Funduszu Pracy i przeznaczają na sprawy, które w ogóle nie są wpisane w jego zadania i przeznaczają na finansowanie aktywizacji osób bezrobotnych. Podkreślam, że w art. 108 nie jest nic napisane o przeznaczeniu środków na udzielanie pożyczek Solidarnościowemu Funduszowi Wsparcia Osób Niepełnosprawnych. W związku z tym, nie wiem, czy można udzielać takiej pożyczki. W następnych artykułach ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy państwo piszą o sposobie udzielania pożyczek. Chcę zapytać o art. 27, jakie są warunki i terminy spłaty tej pożyczki? O tym państwo nie piszą. Państwo mówią: „później”. Rozumiem, że to jest bardzo ważny problem i należy go rozwiązać, ale „co nagle to po diable”. Uważam, że ustawa nie jest starannie przygotowana, a sięganie po środki z Funduszu Pracy nie jest dobrą praktyką, ponieważ służy on do innych celów.
Sekretarz stanu w MRPiPS Krzysztof Michałkiewicz:
Nie ukrywam, że często z troską pochylamy się nad różnymi funduszami, które mamy do naszej dyspozycji i zawsze walczymy, żeby służyły celom, do których są przeznaczone. Zgadzam się z panią poseł, że w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy nie ma nic napisane o pożyczce dla Solidarnościowego Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych. Oczywiście, art. 27 mówi o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, natomiast, jeżeli Sejm, później Senat i prezydent przyjmą ustawę, będzie możliwość przekazania pożyczki z Funduszu Pracy. Podkreślam mocno, że to jest pożyczka. Nie wiadomo, czy będziemy pożyczali całą kwotę i czy w ogóle będziemy to robili. To daje poczucie bezpieczeństwa – bez względu na liczbę osób korzystających ze świadczenia, finansowanie będzie zabezpieczone. Uważam, że dla osób niepełnosprawnych poczucie bezpieczeństwa jest korzystne, jeśli chodzi o świadczenie uzupełniające. Wszystko się zgadza, co mówiła pani poseł, ale dlatego zmieniamy ustawę … Jeszcze raz, pani poseł, Rada Rynku Pracy opiniuje wydatki z Funduszu Pracy. Teraz nie rozmawiamy o wydatkach, ale o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Ta ustawa umożliwi udzielanie pożyczek z Funduszu Pracy. Jeżeli państwo nie uchwalą ustawy, na pewno nie będzie takiej możliwości. Dziękuję.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Bardzo dziękuję. Zgłaszają się jeszcze dwie osoby. Jesteśmy w art. 20. Pan poseł Sławomir Piechota.
Poseł Sławomir Piechota (PO-KO):
Pani przewodnicząca, po tej dyskusji jestem jeszcze bardziej przekonany, że to nie jest dobre rozwiązanie. Zwracam uwagę, że takie rozwiązanie oznacza podwójne finansowanie Solidarnościowego Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych z Funduszu Pracy. Przecież istotą SFWON jest potrącanie części składki na Fundusz Pracy. Około 1/3 środków przeznaczonych na SFWON pochodzi z potrącania składki na Fundusz Pracy. Rozmawialiśmy o tym podczas dyskusji o Solidarnościowym Funduszu. Tam są dwa elementy – danina, czyli podatek od zarabiających powyżej ustalonej kwoty, plus potrącenie części składki na Fundusz Pracy. Teraz miałoby to oznaczać podwójne finansowanie. Pan minister powiedział, że nie należy się niepokoić, ale w art. 27 jest zapis: „Warunki i terminy spłaty pożyczki określi decyzja ministra właściwego do spraw pracy”. Decyzja może oznaczać zupełną swobodę. Tutaj nie ma żadnych warunków brzegowych takiej pożyczki, w jakim czasie zostanie zwrócona i czy w ogóle zostanie zwrócona. Dlatego zgłaszam poprawkę do ustawy, aby skreślić art. 20 i 27
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Rozumiem, czy mamy taką poprawkę na piśmie?
Poseł Sławomir Piechota (PO-KO):
Jedną sekundę, pani przewodnicząca, gdyby poprawka nie została przyjęta, wnoszę kolejną poprawkę, aby co najmniej w art. 20, wykreślić art. 109l ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, czyli zapis o kosztach obsługi wypłaty świadczenia i wniosek, aby przynajmniej koszty obsługi były finansowane z budżetu, a nie z Funduszu Pracy.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Dziękuję. Czy chce pani zabrać głos, pani poseł, w związku z poprawką? Bardzo proszę.
Poseł Magdalena Kochan (PO-KO):
Pani przewodnicząca, niezupełnie związany z poprawką, ale w trakcie dyskusji usłyszałam i chcę potwierdzenia lub zaprzeczenia faktu, że pan minister uznaje Krajową Radę Konsultacyjną do Spraw Osób Niepełnosprawnych jako zastępującą Radę Dialogu Społecznego. Rozmijają się państwo w informacjach. Przed chwilą usłyszeliśmy od związkowców, że nie było to z nimi konsultowane, a z informacji od pana ministra wynika, że były przeprowadzone konsultacje, tylko w innym ciele. Ale, gdyby miało być, że Krajowa Rada Konsultacyjna wystarczy za wszystkie konsultacje, do których zobowiązuje nas prawo, byłabym zdziwiona, że nie ma ustawy regulującej ten sposób konsultowania. Powołując wygodne ciało dla aktualnie urzędującego ministra, można zastąpić każdy dialog i każdą demokratyczną debatę.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Dziękuję. Mamy dwie poprawki. Pierwsza zgłoszona przez pana Sławomira Piechotę, w art. 20 art. 109l nadaje nowe brzmienie…
Poseł Sławomir Piechota (PO-KO):
Przepraszam, pani przewodnicząca, jeśli mogę zasugerować, najpierw jest poprawka dalej idąca: skreślić art. 20 i 27.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Tak. Mamy dwie poprawki, głosujemy pierwszą dalej idącą: skreślić art. 20 i 27. Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem tej poprawki? (11) Kto jest przeciw? (14) Kto wstrzymał się od głosu? Uznaję, że Komisja nie zaakceptowała poprawki.
Druga poprawka: w art. 20 art. 109l nadać nowe brzmienie. Kto z pań i panów posłów jest za pozytywnym zaopiniowaniem poprawki? (11) Kto jest przeciw? (14) Kto wstrzymał się od głosu? (0) Poprawka nie uzyskała akceptacji.
Czy jest sprzeciw wobec przyjęcia art. 20? Nie słyszę. Uznaję, że art. 20 został przyjęty.
Czy są uwagi do art. 21? Nie słyszę. Uznaję, że art. 21 został przyjęty.
Czy są uwagi do art. 22? Biuro Legislacyjne, bardzo proszę.
Legislator Robert Durlik:
Pani przewodnicząca, Wysoka Komisjo, mamy dwie uwagi legislacyjne do zmiany trzeciej i czwartej. Wynikają one z faktu, iż obecnie w Sejmie procedowany jest projekt ustawy o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami. Ustawa zamieściła już jednostki, które próbujemy dodać w naszym projekcie ustawy, zatem proponujemy dokonać drobnego przenumerowania. Dodawany art. 6a byłby art. 6b, a dodawany w art. 18 ust. 2 stałby się ust. 3. Wprawdzie jednostki poprzedzające są jeszcze w produkcji, pracy parlamentu, ponieważ tam jest krótszy, 14-dniowy okres wejścia w życie, zatem trochę antycypując musimy założyć, że nasza ustawa wejdzie w życie później. Wtedy ostatecznie tekst się ułoży. Obecnie mamy sytuację, że spotkały się dwie nowelizacje w pracach parlamentu. Proponujemy przyjąć powyższe zmiany legislacyjne.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Pan minister?
Sekretarz stanu w MRPiPS Krzysztof Michałkiewicz:
Nie zgłaszam sprzeciwu.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Rozumiem, że jest to poprawka legislacyjna? Dziękuję. Czy jest sprzeciw wobec przyjęcia art. 22 wraz z poprawką legislacyjną? Nie słyszę. Uznaję, że art. 22 został przyjęty.
Artykuł 23? Bardzo proszę, Biuro Legislacyjne.
Legislator Robert Durlik:
Pani przewodnicząca, przed art. 23 proponujemy dodanie art. 22a. Przekazaliśmy państwu tekst propozycji. Tutaj prosimy o przejęcie i przyjęcie poprawki. To jest podobna sytuacja, jaka miała miejsce na początku roku, gdy przyjmowaliśmy ustawę o tzw. świadczeniu Mam 4+. Wynika to z faktu, iż w okresie długiego vacatio legis tzw. ustawa o emeryturach mundurowych zmienia tytuł z dniem 14 kwietnia przyszłego roku. Ponieważ państwo dwukrotnie przywołują w ustawie tę ustawę, oczywiście w obecnie obowiązującym tytule, proponujemy zmianę artykułu w ustawie – Przepisy wprowadzające ustawę o Straży Marszałkowskiej, aby automatycznie z dniem 14 kwietnia przyszłego roku nastąpiła aktualizacja w dzisiaj procedowanej ustawie i dopisanie do tytułu ustawy Straży Marszałkowskiej. Identyczną propozycję przyjęliśmy w styczniu do ustawy dotyczącej świadczenia dla matek z czwórką dzieci.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Rozumiem, ale musimy to uzgodnić w drugim czytaniu.
Legislator Robert Durlik:
Dobrze. Jeśli nie przyjmiemy poprawki, do przyszłego roku tytuł będzie trochę zdezaktualizowany.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Być może przyjmiemy w drugim czytaniu, potrzebujemy chwilę czasu, żeby to uzgodnić.
Czy są uwagi do art. 23? Nie słyszę. Stwierdzam, że art. 23 został przyjęty.
Artykuł 24? Bardzo proszę, pani poseł.
Poseł Jagna Marczułajtis-Walczak (PO-KO) – spoza składu Komisji:
Dziękuję, pani przewodnicząca. Art. 24 mówi, że: „W terminie sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, osoby posiadające w tym dniu orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności i nieposiadające orzeczenia, o którym mowa w art. 2 ust. 1, mogą wystąpić z wnioskiem o wydanie tego orzeczenia wraz z wnioskiem o świadczenie uzupełniające, jeżeli jest spełniony warunek, o którym mowa w art. 2 ust. 2 i 3”. Znowu mówimy o ponownej komisji ZUS, KRUS, które będą mogły de facto „uzdrowić” częściowo petenta, ewentualnie zmienić ramy czasowe orzeczenia. Czy to jest prawda? Uważam, że to zdecydowanie stanowi utrudnienie dla osób mających przyznane prawo do renty, bez zaznaczenia niezdolności do samodzielnej egzystencji. Nie posiadając właściwego dokumentu, osoba teoretycznie uprawniona musi złożyć wniosek o ponowną komisję ZUS, a wnioski będą składane masowo, co może przedłużyć procedury. Można odwołać się do prezesa ZUS lub sądu ubezpieczeń, ale trzeba czekać na decyzję minimum dwa miesiące, podczas których osoba nie będzie uprawniona do otrzymywania niniejszego świadczenia. W dodatku zaryzykuje utratę uprawnień, jeśli orzecznicy, co nadal jest częste, dojdą do wniosku, że renciści masowo zdrowieją i przestają być niezdolni do pracy. Jaka jest opinia pana ministra?
Sekretarz stanu w MRPiPS Krzysztof Michałkiewicz:
Rozumiem, że pani chodzi o orzeczenie renty socjalnej z roku 2004? Czy chodzi o orzeczenia, gdzie była orzekana grupa inwalidzka, czy faktycznie te, które były wymagane przy rencie socjalnej? Przy rencie socjalnej ZUS musi orzec o całkowitej niezdolności do pracy. Natomiast przy obecnym świadczeniu, o którym rozmawiamy, potrzebna jest także niezdolność do całkowitej egzystencji. Oczywiście trzeba będzie orzec o niezdolności do samodzielnej egzystencji. Natomiast artykuł, o którym rozmawiamy, mówi o terminie 6 miesięcy, który jest potrzeby, żeby osoby ze znaczną niepełnosprawnością, mające orzeczenie o niezdolności do pracy i nie posiadające orzeczenia o niesamodzielności, mogły się orzec. Jeśli to zrobią, niezależnie od czasu trwania – miesiąc, dwa lub trzy – będzie oznaczało, że świadczenia otrzymają od momentu złożenia wniosku. Jeśli faktycznie okaże się, że ZUS nie będzie mógł orzec od razu, już samo złożenie wniosku będzie skutkowało, że zostanie to wyrównane od momentu jego złożenia. Jeżeli ktoś złoży wniosek w październiku, od tego miesiąca będzie miał przyznane świadczenie. Będzie miał 6 miesięcy na orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji.
Poseł Jagna Marczułajtis-Walczak (PO-KO) – spoza składu Komisji:
Panie ministrze, obawy są bardzo uzasadnione. W obecnie funkcjonującym orzecznictwie bardzo wielu rodziców zgłasza się do naszych biur poselskich. Ja jeszcze tego nie przechodziłam, bo mam orzeczenie na 5 lat dla syna, ale zgłaszają się do mnie rodzice, którzy mówią, że nie mogą zawnioskować o nowe orzeczenie przed upływem poprzedniego. Zanim zostanie wyznaczona komisja, upływa miesiąc, dwa lub dłużej. Przez ten czas, kiedy skończyło się kolejne orzeczenie, do momentu uzyskania nowego, ludzie są pozbawieni świadczeń. Panie ministrze, procedując tak ważną ustawę, prosimy, żeby państwo zwrócili na to uwagę. Obecnie prace parlamentarne trwają tak ekspresowo, że jeszcze przed końcem tej kadencji są państwo w stanie wprowadzić poprawkę do ustawy o orzecznictwie, która rozwiąże problemy ponownego stawania na komisji ZUS, narażania wielu, ciężko chorych osób na przeżywania horroru związanego z orzecznictwem. Bardzo proszę, panie ministrze, na zwrócenie uwagi. Można wydać rozporządzenie lub inny akt prawny, który rozwiąże ten problem. Jeżeli dziecko jest trwale niezdolne do samodzielnej egzystencji, nieuleczalnie chore…
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Ale ta ustawa dotyczy osób powyżej 18. roku życia, pani poseł.
Poseł Jagna Marczułajtis-Walczak (PO-KO) – spoza składu Komisji:
Tak, mówię z własnego przykładu, bo mam chore dziecko, ale to również dotyczy dorosłych, pani przewodnicząca. Bardzo proszę wziąć pod uwagę, żeby poprzez szybką ścieżkę legislacyjną rozwiązać problem orzecznictwa i luki między orzekaniem. To również będzie przydatne w omawianej ustawie. Dziękuję.
Prezes Krajowego Sztabu Ratownictwa Społecznej Sieci Ratunkowej Jerzy Płókarz:
Jerzy Płókarz, Krajowy Sztab Ratownictwa Społecznej Sieci Ratunkowej. Nasza organizacja postrzega tę ustawę jako dobrą i potrzebną. Natomiast, jeżeli chodzi o kwestię, o której mówiła przed chwila pani poseł, oczywiście w procedowanej ustawie nie ma miejsca na rozwiązania tego problemu. Panie ministrze, może warto w rozporządzeniu dać wytyczne, że osoba może złożyć wniosek o wydanie orzeczenia z datą przyszłą, tym bardziej że w przepisach zostało już określone, iż komisja, wydając orzeczenie, określa czas na przyznanie decyzji. Można określić czas końcowy – w lipcu orzeka się stopień niepełnosprawności i decyzja obowiązuje z dniem np. 1 sierpnia. To jest bolączka dla osób niepełnosprawnych, korzystających z dofinansowania z Funduszu Pracy, gdy kończy się orzeczenie, a komisja mówi: „nie, nie możemy przyjąć i rozpatrzyć, dopóki nie skończy się poprzednia decyzja”. Warto zastanowić się nad tym. Natomiast uważamy, że każda pomoc dla osób niepełnosprawnych jest niezwykle potrzebna i cenna. Dziękuję.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Dziękuję. Czy jest sprzeciw wobec art. 24? Nie słyszę. Uznaję, że art. 24 został przyjęty.
Czy jest sprzeciw wobec art. 25? Nie słyszę. Artykuł 25 został przyjęty.
Artykuł 26? Przyjęty.
Artykuł 27? Przyjęty.
Artykuł 28? Biuro Legislacyjne.
Legislator Robert Durlik:
Pani przewodnicząca, Wysoka Komisjo, mamy uwagę legislacyjną. W ust. 1 jest odesłanie do art. 26 ust. 3 i 4. Wydaje się nam, że to powinien być art. 27. Dziękuję.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Tak, zgadzamy się, przyjmujemy poprawkę. Jeszcze pan poseł Sławomir Piechota, bardzo proszę.
Poseł Sławomir Piechota (PO-KO):
Pani przewodnicząca, chcę prosić o wyjaśnienie, bo ustawa o finansach publicznych nie jest mi na tyle znana, żebym mógł zrozumieć zapis na końcu w ust. 1: „W 2019 r. zmian w planie finansowym Funduszu Pracy i Solidarnościowego Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych, o których mowa w art. 26 ust. 3 i 4, dokonuje się zgodnie z art. 29 […], z tym że nie jest wymagana opinia sejmowej komisji do spraw budżetu”. Dlaczego tej sprawy nie powinna opiniować komisja do spraw budżetu i zostaje to przesądzone w ustawie? Chcę również spytać, co oznacza ust. 2: „Do zmian planów finansowych, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się art. 52 ust. 2 pkt 2 lit. a i b ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych”?
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Dziękuję. Bardzo proszę panie ministrze o odpowiedź.
Sekretarz stanu w MRPiPS Krzysztof Michałkiewicz:
Niestety nie ma dyrektora Departamentu Budżetu i Finansów. Powiem tylko, że w grupie osób, które reprezentują ministerstwo, nie mamy przedstawiciela Departamentu Budżetu i Finansów. Jeżeli państwo pozwolą, odpowiedź na to pytanie przygotujemy przed drugim czytaniem i przekażemy panu posłowi.
Poseł Sławomir Piechota (PO-KO):
Pani przewodnicząca, mając uzasadnione obawy, które wcześniej zostały potwierdzone w dyskusji, zgłaszam poprawkę, aby w art. 28 ust. 1 skreślić na końcu słowa, cytuję: „nie jest wymagana opinia sejmowej komisji do spraw budżetu” oraz skreślić ust. 2.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Rozumiem, że to jest poprawka, czy tak?
Poseł Sławomir Piechota (PO-KO):
Tak jest, pani przewodnicząca.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Kto z pań i panów posłów jest za pozytywnym zaopiniowaniem poprawki zgłoszonej przez pana posła Sławomira Piechotę do art 28 – skreślić ust. 1 i 2?
Poseł Sławomir Piechota (PO-KO):
Nie. Na końcu ust. 1 skreślić słowa, że nie jest wymagana opinia sejmowej komisji do spraw budżetu oraz skreślić ust. 2.
Przewodnicząca poseł Urszula Rusecka (PiS):
Dziękuję za odczytanie poprawki. Kto jest za? (9) Kto jest przeciw? (15) Kto wstrzymał się od głosu? (0) Komisja odrzuciła proponowaną poprawkę.
Czy jest sprzeciw wobec przyjęcia art. 28 w proponowanym kształcie z poprawką Biura Legislacyjnego? Nie słyszę. Uznaję, że art. 28 został przyjęty.
Czy jest sprzeciw wobec art. 29? Nie słyszę. Uznaję, że art. 29 został przyjęty.
Komisja upoważnia Biuro Legislacyjne do dokonania korekt redakcyjnych w projekcie ustawy.
Proponuję przegłosowanie ustawy w całości. Kto z pań i panów posłów jest za pozytywnym zaopiniowaniem projektu ustawy? (24) Kto jest przeciw? (0) Kto wstrzymał się od głosu? (0) Bardzo dziękuję, że Komisja jednogłośnie przyjęła projekt ustawy.
Proponuję, aby Komisja wybrała posła sprawozdawcę. Proponuję panią Teresę Wargocką. Czy pani poseł się zgadza? Czy jest sprzeciw? Nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja dokonała wyboru posła sprawozdawcy.
Czy ktoś z pań i panów posłów zgłasza wątpliwość co do zgodności projektu ustawy z prawem Unii Europejskiej? Nie słyszę. Stwierdzam, że nie istnieje wątpliwość co do zgodności projektu ustawy z prawem Unii Europejskiej.
Na tym wyczerpaliśmy porządek dzienny posiedzenia. Dziękuję wszystkim za udział w posiedzeniu.