Odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej - z upoważnienia ministra -

na zapytanie nr 2602

w sprawie budowania masztów telefonii komórkowej na terenie zabudowanym

   Szanowna Pani Marszałek! W odpowiedzi na zapytanie poselskie pana Johna Abrahama Godsona przesłane przy piśmie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 listopada 2012 r., znak: SPS-024-2602/12, w sprawie budowy masztów telefonii komórkowej na terenie zabudowanym uprzejmie informuję i wyjaśniam.

   Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623, z późn. zm.) nie zawiera szczególnych regulacji dotyczących budowy stacji bazowych telefonii komórkowej na terenie zabudowanym. Również jej przepisy nie uzależniają udzielenia inwestorowi pozwolenia na budowę od wyrażenia zgody przez sąsiadów na wydanie pozwolenia na budowę obiektu budowlanego w określonym miejscu. Powyższe nie oznacza jednak, że budowa, w tym usytuowanie masztów telefonii komórkowych, nie podlega reglamentacji prawnej. W tym zakresie przepisy prawa stawiają inwestorom szereg wymagań, które wpływają na lokalizację tego typu obiektów budowlanych oraz bezpieczeństwo ludzi.

   Odnosząc się do problematyki wynikającej w tym zakresie z ustawy Prawo budowlane należy wskazać, że wszystkie obiekty budowlane, w tym maszty telefonii komórkowej, powinny być realizowane zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 5 ww. ustawy. Z przepisu tego wynika, że obiekty budowlane wraz ze związanymi z nim urządzeniami budowlanymi należy, biorąc pod uwagę przewidywany okres użytkowania, projektować i budować w sposób określony w przepisach, w tym techniczno-budowlanych, oraz zgodnie z zasadami wiedzy technicznej, zapewniając spełnienie wymagań podstawowych, dotyczących bezpieczeństwa konstrukcji, bezpieczeństwa pożarowego, bezpieczeństwa użytkowania, odpowiednich warunków higienicznych i zdrowotnych oraz ochrony środowiska, ochrony przed hałasem i drganiami, odpowiedniej charakterystyki energetycznej budynku oraz racjonalizacji użytkowania energii, odpowiedniego usytuowania na działce budowlanej oraz poszanowania występujących w obszarze oddziaływania obiektu uzasadnionych interesów osób trzecich, w tym zapewnienia dostępu do drogi publicznej - art. 5 ust. 1 pkt 1, 8 i 9 ustawy Prawo budowlane.

   Zaznaczyć należy, że ww. przepis posiada w procesie budowlanym rangę zasady ogólnej (generalnej). Oznacza to, że jego postanowienia, np. dotyczące poszanowania występujących w obiekcie interesów osób trzecich, wymagają uwzględnienia przy interpretowaniu innych postanowień ustawy oraz przepisów wykonawczych, natomiast wskazanych w nim zasad należy przestrzegać już na etapie projektowania inwestycji.

   Przepis art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo budowlane stanowi, że do podstawowych obowiązków projektanta należy m.in. opracowanie projektu budowlanego w sposób zgodny z wymaganiami decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, wymaganiami ustawy Prawo budowlane, przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej. Przy czym każdy przejaw niedbalstwa lub lekceważenia przepisów może doprowadzić do popełnienia czynów zabronionych, objętych regulacją Prawa budowlanego, a w ślad za tym - poniesienia odpowiedzialności karnej i zawodowej, bowiem zgodnie z art. 93 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, kto przy projektowaniu lub wykonywaniu robót budowlanych w sposób rażący nie przestrzega przepisów art. 5, podlega karze grzywny. Należy pokreślić, że nałożenie ww. obowiązków na autorów projektów jest wyrazem dążenia ustawodawcy do zapewnienia bezpieczeństwa ludzi korzystających z projektowanych obiektów budowlanych oraz mieszkających w ich sąsiedztwie.

   Ponadto w przypadku zamiaru budowy stacji bazowych telefonii komórkowej inwestor powinien się liczyć z koniecznością dokonania zgłoszenia zamiaru realizacji inwestycji organowi administracji architektoniczno-budowlanej bądź uzyskania ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę przed rozpoczęciem robót budowlanych.

   Zgodnie z art. 29 ust. 2 pkt 15 w zw. z art. 30 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy Prawo budowlane zgłoszenia wymaga wykonywanie robót budowlanych polegających na instalowaniu urządzeń o wysokości powyżej 3 m na obiektach budowlanych. Natomiast urządzenia o wysokości mniejszej niż wskazana w tym przepisie można instalować bez konieczności dokonania zgłoszenia. Zatem jeśli inwestor zamierza zainstalować na obiekcie budowlanym urządzenia, np. anteny nadawcze, będzie, w zależności od ich wysokości, zobowiązany dokonać zgłoszenia.

   Ponadto należy mieć na uwadze, że jeśli instalowane urządzenie stanowić będzie przedsięwzięcie, które wymaga przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko, oraz przedsięwzięcie wymagające przeprowadzenia oceny oddziaływania na obszar Natura 2000, zgodnie z art. 59 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, konieczne będzie uzyskanie decyzji o pozwoleniu na budowę - zgodnie z art. 29 ust. 3 ustawy Prawo budowlane. Wyżej wymienione przedsięwzięcia zostały określone w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. Nr 213, poz. 1397). W konsekwencji, aby uzyskać pozwolenie na budowę dla inwestycji wskazanych w przedmiotowych przepisach, konieczne może być przeprowadzenie postępowań z zakresu ochrony środowiska, w ramach których określa się wpływ danego przedsięwzięcia na środowisko oraz zdrowie i warunki życia ludzi, np. ocenę oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko w ramach postępowania w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach - zgodnie z art. 62 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2008 r. Nr 199, poz. 1227, z późn. zm.).

   Konieczność uzyskania na wykonanie określonego obiektu budowlanego pozwolenia na budowę wymaga od inwestora złożenia do organu administracji architektoniczno-budowlanej przed rozpoczęciem inwestycji wniosku o udzielenie takiego pozwolenia. Uruchomienie przed organem administracji architektoniczno-budowlanej przedmiotowego postępowania administracyjnego powoduje, że zgodność zaprojektowanej inwestycji z wymogami prawa jest weryfikowana przez organ rozpatrujący wniosek. Zakres takiej weryfikacji określa przepis art. 35 ustawy Prawo budowlane. Zgodnie z jego treścią przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego właściwy organ sprawdza zgodność projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu, a także wymaganiami ochrony środowiska, w szczególności określonymi w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko; zgodność projektu zagospodarowania działki lub terenu z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi; kompletność projektu budowlanego i posiadanie wymaganych opinii, uzgodnień, pozwoleń i sprawdzeń oraz informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1b, zaświadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 7, oraz dokumentów, o których mowa w art. 33 ust. 2 pkt 6; wykonanie - w przypadku obowiązku sprawdzenia projektu, o którym mowa w art. 20 ust. 2, także sprawdzenie projektu - przez osobę posiadającą wymagane uprawnienia budowlane i legitymującą się aktualnym na dzień opracowania projektu - lub jego sprawdzenia - zaświadczeniem, o którym mowa w art. 12 ust. 7. W razie stwierdzenia naruszeń, w zakresie określonym w ust. 1, właściwy organ nakłada postanowieniem obowiązek usunięcia wskazanych nieprawidłowości, określając termin ich usunięcia, a po jego bezskutecznym upływie wydaje decyzję o odmowie zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę - zgodnie z art. 35 ust. 3 ustawy Prawo budowlane. Zatem w przypadku wydania decyzji odmownej inwestor nie może zrealizować inwestycji budowlanej.

   Reasumując, przepisy ustawy Prawo budowlane w sposób odpowiedni zapewniają uwzględnianie aspektów dotyczących ochrony zdrowia i bezpieczeństwa ludzi, zarówno na etapie projektowania, jak i budowy obiektów budowlanych, w tym masztów telefonii komórkowej.

   Z wyrazami szacunku

   Podsekretarz stanu

   Janusz Żbik

   Warszawa, dnia 4 stycznia 2013 r.